Κομμάτια από γυαλί

Εκείνος ήταν χαμένος,

μέσα στα θρυμματισμένα κομμάτια του μυαλού του 

που θύμιζαν γυαλί.

Εκείνο που δεν είχε μάθει αυτή 

ήταν πως να ευχαριστιέται με τη ζωή.

Η αγάπη τους ξεθώριαζε σαν έναν παλιό πίνακα 

που σιγά σιγά του 'φευγε το χρώμα.

Κούφιες σκέψεις,τραβηγμένα λόγια,

πρόβαλλαν μέσα από ξεχασμένες αναμνήσεις του παρελθόντος.

Η μοίρα άλλα όριζε κι αυτοί 

γι 'άλλα μιλούσαν.

Και τούτη η ζωή,γλυκόπνοα κυλούσε

ενώ αυτή 

ακόμα δεν μπορούσε 

να ενώσει τα κομμάτια απ'το γυαλί.

[1993]