Πως θα σας φαινόταν αν στις 8 η ώρα το πρωί με την τσίμπλα στο μάτι και ενώ έχεις βγάλει τον σκύλο σου βόλτα για το καθιερωμένο πρωινό κατούρημα,επιστρέψεις στο σπίτι και αντιλαμβάνεσαι ότι ένα άλλο σκυλί (μεγάλων διαστάσεων) βρίσκεται στην αυλή του σπιτιού σου που δικαιωματικά ανήκει στον Ramon?Η συνέχεια είναι λίγο πολύ αναμενόμενη.
Ο Ramon λύσσαξε προσπαθώντας να λυθεί για να φάει τον εισβολέα και εγώ προσπαθούσα να κατευνάσω την μανία του τραβώντας τον από το κολάρο αλλά μάταια.Το κολάρο έσπασε και ο σκύλος μου βρέθηκε ανεξέλεγκτος να κυνηγάει τον δύσμοιρο κοπριτάκο στους δρόμους!
Μετά από καμιά ώρα που έψαχνα απεγνωσμένα να τον βρω,εμφανίζεται ο κύριος,ψόφιος από την πολύ τρεχάλα,με την γλώσσα να κρέμεται μέχρι το γόνατο,αλλά με ένα φαρδύ πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης,φουλ στην τεστοστερόνη και την αντρίλα.
Τελικά κατέληξα στα εξής βαθυστόχαστα συμπεράσματα:1.H Άνοιξη μπήκε για τα καλά.2.Όλοι οι άντρες ίδιοι είναι.3.Εκείνο το jogging,που ορκίστηκα στον εαυτό μου ότι θα αρχίσω μόλις ανοίξει ο καιρός,θα παραμείνει όνειρο χειμερινής νυκτός.Τάπα και ξελάφρωσα.Άντε βρε και καλή μας μέρα.