Translate

Visitors

counter

Τετάρτη, Ιανουαρίου 15, 2014

Αλήτης νους




Τι τα θέλω και σκέφτομαι 
σκοτεινούς λαβύρινθους της παράδοξης σημειολογίας.
Έχει γίνει τόσο προβλέψιμο όλο αυτό,
να τρέχει πρώτα ο νους και γω από πίσω,
γυρεύοντας να αλλάξω ή να ζήσω.

 Σα μωρομάνα που βαστάει το παιδί της να μη πάθει
γνωρίζοντας πως μόνο πέφτοντας θα μάθει,
να αναγνωρίζει κακοτοπιές και λάθη.

Όμως αυτός ο νους μου αληταριό,τ' αναγνωρίζω 
τρέχει ξυπόλυτος,γυμνός και δεν ακούει κανέναν  
 τι κι αν τα πόδια του τα γάζωσαν τ' αγκάθια
 τι κι αν βουτήχτηκε στο λάκκο με τη λάσπη 
και τρέμει αναριγώντας απ' το κρύο,
εψές θυμήθηκε . . . και μπάρκαρε στο πλοίο 
γι' άλλα μποέμικα ταξίδια ξεκινούσε.