Translate

Visitors

counter

Παρασκευή, Νοεμβρίου 15, 2013

Αυθαίρετα

via
Κι όμως,
αυθαίρετα κατοίκησες στα μάτια μου,
απλά,
δίχως τυμπανοκρουσίες ήρθες κι εγκαταστάθηκες
καταλαμβάνοντας τα οπτικά μου πεδία.

Τις μέρες γίνεσαι σκέψη, φαντασία, δάκρυα,
τις νύχτες είσαι το πανταχού παρόν όνειρο.
Στ' αυτιά μου το σφύριγμα του αγέρα που σε συνοδεύει
σαν άγριος λυγμός.
Κάθε μέρα, κάθε νύχτα.
Η επανάληψη,
το σκληρό ρολόι της θλίψης
που τεμαχίζει ανελέητα τους άγουρους ανθούς
μιας προσδοκίας που μ' ακολουθεί.
Να σ' έχω.
Πώς;
Τα ηλεκτρικά πεδία του κορμιού σου
ακόμα αχνίζουν στις παλάμες μου.
Δεν σ' άγγιξα παρά μόνο στις απαντοχές που καλλιεργούσα
Μα ήταν αρκετό αυτό το ίχνος της αφής
να με κάψει ολοκληρωτικά
καθώς ο έρωτάς σου με κυρίευε δίχως κανέναν οίκτο.

~Μαρία Στρίγκου






Η Μαρία Στρίγκου γεννήθηκε στη Λέσβο. Φεύγοντας από εκεί πήρε μαζί της μια ελιά, δυο τόπια ουρανό, τη θέα της Ανατολής και μια θάλασσα.
Σήμερα προσπαθεί να συνταιριάσει τα ενθυμήματα της ιδιαίτερης πατρίδας της με τη ζωή στην Αθήνα.
Εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια στο Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας», αγαπώντας τους ανθρώπους και τους πόνους τους.
Σπούδασε Νοσηλευτική και Συμβουλευτική. Συνεχίζει έως σήμερα να σπουδάζει τη ζωή και τις ανατροπές της.
Το 1999 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γκοβόστη το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο: «Η Αλίκη στη χώρα των τραυμάτων».
Το 2003 συνεργάζεται στιχουργικά με τον συνθέτη Μ. Νικολούδη στο CD του Γ. Χαρούλη, με τίτλο «Γύρω μου κι εντός».
Το 2004 κυκλοφορεί από την Εμπειρία Εκδοτική το δεύτερό της βιβλίο, με τίτλο: «Η κλέφτρα των καλοκαιριών».


Πηγή : Άνεμος Εκδοτική

Τρίτη, Νοεμβρίου 05, 2013

Παράπονο


via


Και όταν η ανάσα τρεμοπαίζει

και το παράπονο ζητάει διέξοδο από το ραγισμένο κορμί.
 
Όταν το χρώμα της χαράς 

είναι αυτό που σε πρόδωσε.

'Όταν το καστανό το βλέμμα 

πέφτει πάνω σε πράγματα αγαπημένα.

Τότε θυμήσου την δύστυχη ζωή σου.

Την γεμάτη πάθος και λάθος ύπαρξη σου 

πόσα πολλά σε δίδαξε μονάχη η ψυχή σου 

και πόσα σου απαρνήθηκε η δόλια λογική σου ;



[ 1991 ]